میزان و عوامل مؤثر در بروز لیک ادراری به دنبال عمل پیوند کلیه

مقدمه:   تشخیص دقیق و درمان به موقع عوارض جراحی پس از پیوند کلیه از کارهای مهم دست اندرکاران درمان بیماران پیوند کلیه می باشد. در این مطالعه، لیک ادراری به عنوان یکی از عوارض شایع و مهم پیوند کلیه مورد بررسی قرار گرفت تا شاید بتوان میزان بروز آن را کاهش داد. روش ها: این مطالعه بر روی 248 بیماری که از اولین پیوند کلیه در بیمارستان الزهرا (س) اصفهان (تیر ماه 1382) تا اسفند ماه 1385 تحت این عمل جراحی قرار گرفته اند انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری و با استفاده از پرسشنامه بود و داده های آن به وسیله ی نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از مجموع 248 بیمار مورد مطالعه، 12 مورد (8/4درصد) به لیک ادراری، 7 مورد (8/2 درصد) به انسداد ادراری و 7 مورد (8/2 درصد) به عفونت زخم دچار شده بودند. ارتباط آماری معنی داری بین میزان بروز لیک ادراری، انسداد و لیک ادراری و عفونت زخم وجود داشت ولی ارتباط بین میزان بروز لیک ادراری و بیماری های زمینه ای فرد گیرنده (دیابت، پرفشاری خون و بیماری ایسکمیک قلبی)، جنس و سن فرد دهنده و یا کاداور، کاداور یا دهنده ی زنده، خویشاوند و غیر خویشاوند بودن فرد دهنده، میزان دوز کورتون مصرفی و مدت زمان بیهوشی معنی دار نبود. نتیجه گیری: بین میزان بروز لیک ادراری با میزان انسداد ادراری و میزان بروز عفونت زخم ارتباط معنی داری وجود دارد. به نظر می رسد که تکنیک جراحی (نه سایر فاکتورهای همراه) علت اصلی تعیین کننده ی میزان بروز لیک ادراری پس از عمل جراحی پیوند کلیه می باشد.